-
1 obrońc|a
m 1. (ojczyzny, miasta, prawdy, wiary) defender 2. Prawo defence counsel GB, defense attorney US 3. Sport (gracz) defender, defensive player 4. Sport obrońca tytułu mistrzowskiego a defending champion- obrońca tytułu a defending title-holder□ obrońca z urzędu Prawo court-appointed defence lawyer GB, public defender US- obrońca z wyboru Prawo defence counsel a. lawyer GB, defense attorney USThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrońc|a
-
2 Wahlverteidiger
Wahlverteidiger m obrońca m z wyboru
См. также в других словарях:
obrońca — m odm. jak ż II, DCMs. obrońcacy; lm M. obrońcacy, DB. obrońcaców 1. «ten, kto broni kogoś lub czegoś przed napaścią, niebezpieczeństwem itp., kto występuje w czyjejś obronie, wstawia się za kimś» Obrońca czyjegoś honoru. Obrońca uciśnionych.… … Słownik języka polskiego
obrońca z urzędu — {{/stl 13}}{{stl 7}} adwokat wyznaczony przez sąd dla obrony osób, które same nie mogą występować przed sądem (np. małoletni, głuchoniemi) lub dla tych, którzy nie mają pieniędzy na pokrycie kosztów obrony przez obrońcę z wyboru {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
